Y. is 17 jaar en woont sinds jaar en dag in de Molenwijk. Hij kent de problematiek en de pijnpunten door en door. Zelf wordt hij in de buurt aanzien als de jongere die zorgt voor overlast. Sommige buurtbewoners zeggen vriendelijk gedag, andere buurtbewoners zijn Y. liever kwijt dan rijk. Zijn verschillende confrontaties met de politie hebben er uiteindelijk toe geleid dat Y. voor de jeugdrechter kwam. De jeugdrechter was niet mild, de feiten die Y. had gepleegd waren ernstig. Een heel arsenaal aan maatregelen werd opgelegd waaronder ook een positief project. Door de hoeveelheid aan maatregelen werd het zoeken naar een zinvolle inhoud voor het positief project.

Y. vertelde in het eerste kennismakingsgesprek dat hij zich zorgen maakt over zijn buurt. Hij heeft naar aanleiding van de feiten enkele weken in een voorziening gezeten. Hij heeft daar nagedacht over wat hij had gedaan en beseft dat zijn gedrag nergens toe leidt. Het brengt hem alleen maar meer in de problemen. Bij zijn terugkeer naar de buurt maakte hij zich zorgen om de jongere kinderen die opkijken naar hem. Kinderen waarbij de kans groot is dat ze in zijn voetsporen treden. Y. zag het ergens als zijn verantwoordelijkheid om daar iets mee te doen, maar daarnaast vond hij het ook de taak van het lokaal bestuur om aandacht te besteden aan de wijk. Want doorheen de jaren verdwenen alle leuke dingen in de buurt en kwamen alleen maar meer politiecontroles in de plaats.

Zijn positief project begon vorm te krijgen. Y. maakte een petitie op met de vraag tot overleg met het stadsbestuur om de problemen in de wijk aan te pakken.

Op een volgende afspraak gaf hij me een rondleiding in de buurt. Op het moment van de rondleiding kwamen we de wijkagent tegen alsook de buurtwerker die net gestart was in de wijk. Het ideale moment voor de eerste contacten. Al snel werd het duidelijk: samen willen we werk maken van een betere buurt.

En zo geschiedde het. Enkele maanden later ging er een ontmoeting door tussen de jongeren, de politie en het lokaal bestuur. De jongeren vragen ruimte en rust in de wijk, het lokaal bestuur vraagt betrokkenheid en verantwoordelijkheid van de jongeren. De bezorgdheden van beide partijen werd benoemd.

Het was belangrijk dat Y. ook zelf kon tonen dat hij bereid was om mee te werken aan een positieve sfeer. Een volgende stap was het organiseren van een voetbaltornooi voor de jongere kinderen in de wijk. Het opmaken van een flyer, op ronde gaan om iedereen warm te maken, .. het hoort er allemaal bij. Voor Y. was het wel wat wennen om afspraken na te komen en verantwoordelijkheid op te nemen maar eenmaal de dag van het tornooi aanbrak mocht Y. stralen. Zijn aanstekelijk enthousiasme als scheidsrechter tijdens het spel en zijn naturelle zorg voor de kleinere jongeren kinderen… het bracht in Y. het beste naar boven. Als kers op de taart kwam de burgemeester langs om de winnende ploeg te feliciteren. Terwijl Y. volop bezig was met het troosten van de verliezende ploeg. Het event creëerde warmte, plezier en tevredenheid in een buurt die gekend is als ‘probleembuurt’. De burgemeester was blij om de betrokkenheid van de jongeren te zien, blij dat hij mocht getuige zijn van dit ‘positief project’.

Marlies Gailliaert